Czym jest ADD – zespół deficytu uwagi?
ADD ( z ang. Attention Deficit Disorder), inaczej zespół deficytu uwagi, czyli zaburzenie koncentracji. Objawia się problemami ze skupieniem przy różnych czynnościach, odbijając się na wielu płaszczyznach życiowych, zarówno u osób dorosłych jak i dzieci (najczęściej pojawia się jednak u dzieci w wieku przedszkolnym). Dzieci, u których wykryto zespół deficytu uwagi przez problemy z koncentracją maja problemy z nauką, nie potrafią skupić się na jednej czynności, łatwo się rozpraszają, chcąc robić wiele rzeczy jednocześnie. Takie dzieci w jednym momencie chcą bawić się wieloma zabawkami jednocześnie, lub zmieniając co chwila zabawkę na inną, nie zatrzymując się na dłużej przy żadnej. Dzieci z ADD uciekają myślami w swój świat, wielokrotnie gubiąc różne rzeczy, zostawiając je zupełnie nieświadomie gdzie popadnie.
ADD a ADHD
ADHD, czyli zaburzenie nadpobudliwości ruchowej, które objawia się ciągłą aktywnością ruchową, problemami ze snem nie pojawia się u wszystkich dzieci z ADD. Nadpobudliwość ruchowa nie jest tożsama z problemami z koncentracją. Osoby dorosłe z ADD, podobnie jak dzieci z ADD, nie potrafią dokończyć jednego zadania, nie mogąc skupić się na jednej czynności. Dorosłe osoby z ADD podczas rozmowy plączą wątki, mówią chaotycznie a na co dzień są roztargnione, zapominalskie, bujają w obłokach i miewają skrajne nastroje. Osoba z ADD męczą się wykonując czynności, które wymagają wysiłku umysłowego, jak liczenie, czytanie, pisanie etc. Osoba z ADD ma problemy ze skupieniem uwagi i koncentracją a osoba z ADHD nie potrafi usiedzieć w miejscu i jest nadpobudliwa ruchowa. Dzieci z ADHD częściej i dłużej niż przeciętne dzieci są aktywne ruchowo, wszędzie biegając, skacząc, nie mogąc po prostu usiedzieć w miejscu.
Gdy ADD i ADHD występuje jednocześnie, takie dzieci nie mogą się skupić zarówno umysłowo jak i fizycznie, są impulsywne, mają tiki nerwowe, co skutkuje ogromnymi problemami ze snem czy ich uspokojeniem, co w konsekwencji opanowane może być wyłącznie za pomocą długotrwałej terapii.
Gdzie zbadać i leczyć dziecko?
Na ADD wpływa jak w przypadku wielu innych zaburzeń obciążenie genetyczne albo nieprawidłowy rozwój ciąży czy też struktura psychiczna osoby. U dzieci wysoce wrażliwych prawdopodobieństwo wystąpienia ADD jest większe. Zespół deficytu uwagi może być zdiagnozowany przez psychologa, psychiatrę, neurologa albo pediatrę, który na podstawie klasyfikacji DSM-V wskazuje minimum 6 charakterystycznych dla tego zaburzenia objawów. Leczenie ADD odbywa poprzez terapię poznawczo-behawioralną, która ma na celu poprawienie koncentracji, uczy skupiania uwagi. Terapia ta jest długotrwała (do pół roku), gdyż w głównej mierze polega na zamianie nawyków, przyzwyczajeń, reakcji, do których przywykła jednostka z ADD.