Mity, którymi przejmują się młode mamy.
Kieruj się własną intuicją, nie wierz ślepo w każdą radę, szczególnie z Internetu.
Nie reaguj od razu na płacz dziecka, gdyż pewnie udaje. Fakt czy mit?
Reagowanie na potrzeby i reakcje dziecka to naturalne, zdrowe odruchy zaangażowanej mamy. Niektóre mamy uważają jednak, że tego typu ostrożność i czuwanie przy dziecku, obróci się przeciwko niej. Skupianie uwagi na dziecku i okazywanie mu miłości nie stworzy z twojego dziecka „cwaniaka”, który będzie wykorzystywał twoją rodzicielską słabość. Małe dzieci płaczem wyrażają swoje potrzeby, starają się z nami komunikować na jedyny znany sobie sposób. Nie zakładaj, że dziecko coś wymusza, dopóki nie zna innych sposobów na komunikację z rodzicem.
Dziecko musi dużo jeść. Fakt czy mit?
Dzieci bywają niejadkami, szczególnie gdy nie jedzą o tej porze, o której wskazuje rodzic. Nie powinnyśmy dziecka zmuszać do jedzenia, chyba, że wynika to z pobudek zdrowotnych. Dziecko poznaje nowe smaki i przyzwyczaja się powoli do nich, nieraz zmieniając swój gust smakowy. Dzieci same, w pewnym momencie sięgają po warzywa czy owoce, które jeszcze np. miesiąc temu na siłę im podkładaliśmy pod nos. Na wszystkie smaki prędzej czy później może przyjść pora, nie wmuszajmy dziecku jedzenia na siłę!
Nie wychwalaj w kółko dziecka, bo wyrośnie na zarozumiałe. Fakt czy mit?
Faktem jest to, że dzieci nie będące chwalone w dzieciństwie, a wiecznie krytykowane mają większe problemy z poczuciem własnej wartości i na siłę szukają akceptacji. Wiecznie niezadowoleni z poczynań własnych dzieci rodzice, przenoszący swoje wewnętrzne frustracje, burzą fundamenty, na jakich powinna się opierać osobowość i postawa młodego człowieka, czyli wiary w siebie. Oczywiście, wszystko jest kwestią równowagi. Nie należy chwalić bezmyślnie za wszystko, będąc zapatrzonym w swoje dziecko. Należy dać dziecku siłę i wiarę w jego możliwości i umiejętności, ale z rozwagą, gdyż chwaląc za wszelkie działania, można wychować dziecko na aroganta z rozbuchanym ego.
Klapsy to dobra metoda wychowania. Fakt czy mit?
Jakiekolwiek kary cielesne są absolutnie nieakceptowalnym sposobem reakcji. Pewne konsekwencje ze złych czy niewłaściwych uczynków dziecka, należy wyciągać radykalnie, ale nie przemocą. Kara cielesna to słabość rodzica a nie metoda wychowawcza. Rozmowa, nawet mało przyjemna dla obu stron, czasem mozolna, długa i obfita w wiele złości i łez dziecka, przyniesie w dłuższej perspektywie lepsze efekty niż przysłowiowy klaps.
Dobierajmy zabawki pod płeć dziecka. Fakt czy mit?
„Chłopiec bawi się lalkami, więc będzie zniewieściały”, „Dziewczynka woli grać w piłkę i bawić się samochodami, wyrośnie na chłopczycę”. To kilka typowych stereotypów z dziecięcego świata, które mogą bardzo niekorzystnie wpłynąć na tożsamość naszego dziecka. To nie zabawki ani kolor ubrań definiują płeć dziecka. Jednak świadomy rozwój i wolność w zapewnianiu dla dziecka rozrywki, wpływają na jego tożsamość, poczucie wolności czy akceptacji różnic teraz jak i w przyszłości. Nie definiuj swojego dziecka, poznaj je jako odrębną, indywidualną jednostkę.
